Mężczyźni, którzy zapadają na nowotwór sutka umierają o 19 proc. częściej niż kobiety – informują naukowcy z Vanderbilt-Ingram Cancer Center. Jakie objawy wskazują na raka sutka u mężczyzn i jak skutecznie walczyć z tą chorobą? Tylko 1 proc. nowotworów piersi dotyczy mężczyzn. Nowotwory sutka u mężczyzn zdarzają się rzadko, ale także są groźne - szczególnie dlatego, że późno się je wykrywa. Chorobie towarzyszą objawy, które można zauważyć, a u mężczyzn z podwyższonym ryzykiem, np. genetycznym niezwykle pomocna może się okazać rutynowa mammografia. W piątek 15 października przypada Europejski Dzień Walki z Rakiem podaje American Society of Clinical Oncology, w Stanach Zjednoczonych co roku diagnozuje się 2,6 tys. przypadków złośliwego nowotworu sutka u mężczyzn, z których ponad 500 umiera. Przy tym samym stadium wykrytej choroby, śmiertelność w przypadku obu płci jest podobna, jednak u mężczyzn ten nowotwór diagnozuje się zwykle później, niż u kobiet. Kiedy specjaliści z Vanderbilt-Ingram Cancer Center przeanalizowali dane na temat dużej puli pacjentek i pacjentów - odkryli nawet, że jeśli mężczyźni zapadną na ten nowotwór, to umierają o 19 proc. częściej, niż kobiety. Zatem mimo, że tylko około 1 procenta nowotworów piersi dotyczy mężczyzn, również panowie powinni wiedzieć o tej chorobie. Mężczyźni na nią zapadają, ponieważ mają niewielką ilość budującej gruczoły mlekowe tkanki. Jeśli chodzi o objawy, to może pojawić się grudka lub zgrubienie w okolicy piersi, zmiany na skórze, takie jak wgłębienia, zmiana koloru czy jej łuszczenie się. Symptomy mogą dotyczyć samej brodawki - np. może dojść do zaczerwienienia, łuszczenia, powstawania wydzieliny, czy też brodawka staje się wklęsła. W przypadku jakichkolwiek niepokojących oznak należy skonsultować się z lekarzem. Leczenie zwykle obejmuje zabieg chirurgiczny o zasięgu zależnym od stopnia zaawansowania choroby. Onkolodzy dysponują też chemioterapią, radioterapią, hormonoterapią. Do dostępnych metod dochodzi także terapia celowana opartą na przeciwciałach monoklonalnych, które oddziałują głównie na komórki raka, oszczędzając zdrowe. Przyczyny schorzenia nie są dobrze poznane, choć można wymienić pewne czynniki, które zwiększają zagrożenie. Częściej chorują starsi mężczyźni, zwykle po 60. roku życia. Ryzyko podnosi także ekspozycja na estrogen, np. w wyniku niektórych terapii, choćby przy leczeniu raka prostaty. Bardziej narażeni są też panowie z rodzinną historią nowotworu piersi, a także chorujący na raka prostaty, czy jelita grubego Dodatkowe ryzyko stwarzają również inne schorzenia, np. zwłóknienie wątroby, czy otyłość, które zaburzają gospodarkę hormonalną. Podobnie, zagrożenie podnoszą choroby jąder, czy operacja usunięcia jądra, a także wcześniejsza radioterapia. Znaczenie mają również czynniki genetyczne. Wiadomo na przykład, że ryzyko jest wyższe u mężczyzn z syndromem Klinefertera, którzy mają dodatkowy chromosom X. Podobnie, jak u kobiet chorobie sprzyjają też niektóre mutacje w konkretnych genach, które można odziedziczyć od rodziców. Mowa np. o genie BRCA2, którego mutacje mogą też ryzyko raka prostaty. Przy rodzinnej historii nowotworów, warto swoją sytuację skonsultować z lekarzem, ponieważ dostępne są już odpowiednie genetyczne testy, wskazujące, czy istnieje dodatkowe ryzyko. Specjaliści wszystkim zalecają jednocześnie dbanie o prawidłową wagę i regularne ćwiczenia. Specjaliści z New York University Langone Medical Center w pracy opublikowanej na łamach periodyku „Radiology” przekonują, że obciążeni dodatkowym ryzykiem choroby mężczyźni, podobnie jak wszystkie kobiety, powinni poddawać się rutynowej mammografii. „Mammograficzne badania przesiewowe poprawiły prognozy kobiet z rakiem piersi” - podkreśla prof. Yiming Gao, autorka publikacji. „Jednak mężczyźni nie mogą korzystać z żadnych sformalizowanych zaleceń dotyczących badań przesiewowych. Z tego powodu częściej choroba jest u nich wykrywana w zaawansowanym stadium i przez to rezultaty leczenia są gorsze, niż w przypadku kobiet” - dodaje ekspertka. Wraz z zespołem przeanalizowała ona wykorzystanie badań obrazowych w grupie prawie 1900 mężczyzn w wieku średnio 55 lat. W ciągu 12 lat wykryto u nich 41 złośliwych guzów. Prawdopodobieństwo znalezienia raka u mężczyzn z podwyższonym ryzykiem wynosiło 18 na 1000 badań, co - jak tłumaczą naukowcy - oznacza znacznie wyższą wartość, niż 3-5 przypadków choroby na 1000 kobiet o przeciętnym ryzyku. Co ważne, mammografia pozwoliła wykryć raka na wczesnym etapie, gdy złośliwe komórki jeszcze nie rozprzestrzeniły się do węzłów chłonnych, a to poprawia szanse na przeżycie. „Wyniki te wskazują, że możliwe jest wykrycie męskiego raka sutka wcześnie i wygląda na to, że mammografia jest skuteczna w celowanych przesiewowych badaniach mężczyzn” - mówi prof. Gao. „Pokazaliśmy, że rak sutka u mężczyzn nie musi być wykrywany dopiero, gdy zacznie dawać objawy” - podkreśla specjalistka. Więcej - na stronach: Krajowy rejestr nowotworów - strona poświęcona rakowi piersi u mężczyzn Serwis Mayo Clinic na temat męskiego raka sutka Serwis Centers for Disease Control and Prevention na temat męskiego raka sutka Poświęcony rakowi sutka mężczyzn serwis amerykańskiego National Cancer Institute Nauka w Polsce - PAP, Marek Matacz mat/ zan/

Rak piersi (sutka) to nowotwór złośliwy, który wywodzi się z nabłonka gruczołu sutkowego. Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym u kobiet, u mężczyzn występuje rzadko. Pierś kobiety zbudowana jest z 15-20 zrazików, czyli charakterystycznych płatów będących właściwie złożonymi gruczołami

W POŚCIE Dziekuje, kaszalot :). Nie mam ochoty pisac do Redakcji (ani do niej wydzwaniac, jak niektòrzy). Albo chcemy pomòc SOBIE i INNYM, albo nie warto. I ni... Dziekuje, kaszalot :). Nie mam ochoty pisac do Redakcji (ani do niej wydzwaniac, jak niektòrzy). Albo chcemy pomòc SOBIE i INNYM, albo nie warto. I nie warto
Rak sutka u mężczyzny w rodzinie. Ważne jest, aby pamiętać, że w przypadku wywiadu rodzinnego, członkami rodziny jakich konsultant genetyczny bierze pod uwagę są ci, z którymi jesteśmy spokrewnieni, czyli rodzice, dziadkowie, rodzeństwo i dzieci; małżonek i jego rodzina nie mają wpływu na przekazywanie mutacji, z wyjątkiem
Ginekomastia to powiększenie jednego lub obu gruczołów sutkowych (piersi) u mężczyzn. Występowanie tej dolegliwości jest powszechne, a mimo to temat ten rzadko jest poruszany, ponieważ dla osób dotkniętych ginekomastią jest ona powodem do wstydu. Warto wiedzieć u kogo może występować ginekomastia, jakie są jej przyczyny oraz metody leczenia. Spis treści Ginekomastia: przyczyny Ginekomastia: diagnostyka Ginekomastia: leczenie Ginekomastia to rozrost tkanki gruczołowej sutków prowadzący do ich powiększenia, może do niego dojść u mężczyzn w każdym wieku. Szacuje się, że nawet co drugi mężczyzna będzie miał tego rodzaju problem na którymś etapie swojego życia. Przyczyny ginekomastii są najczęściej hormonalne: u chłopców związane z dojrzewaniem, u mężczyzn dorosłych wywołana lekami, idiopatyczna (o nieznanej przyczynie), rzadko wynikająca z występowania nowotworu, a u osób starszych na skutek zmian hormonalnych związanych z wiekiem. Ginekomastia rzadko wynika z poważnych chorób, jednak w każdym przypadku konieczne jest zgłoszenie się do lekarza, przede wszystkim w celu wykluczenia nowotworu. Leczenie nakierowane jest na przyczynę ginekomastii, w razie potrzeby konieczne jest wsparcie psychologiczne, a w rzadkich przypadkach wykonuje się operację usunięcia nadmiaru tkanki. Podłożem problemu jest nadmierny rozrost tkanek: gruczołowej, a niekiedy także tłuszczowej i włóknistej, wszystkie one są prawidłowymi składnikami gruczołu sutkowego. W pewnych warunkach, najczęściej pod wpływem bodźców hormonalnych zaczynają rosnąć wywołując powiększenie gruczołów. Jeśli wzrost ten postępuje szybko i jest bardzo nasilony, zdarza się, że powiększone gruczoły są obrzmiałe i bolesne. Należy pamiętać, że pewna ilość tkanki tłuszczowej i gruczołowej w okolicy sutka jest normą i nie ma ścisłej definicji, co jest stanem prawidłowym, a co zwiększoną ilością, wymagającą diagnostyki, kwestię tę najlepiej oceni lekarz, a w razie potrzeby podejmie on niezbędną diagnostykę. Ginekomastia sama w sobie, pomimo że jest nadmiernym wzrostem tkanek, nie ma pochodzenia nowotworowego. Niestety dla osób na nią cierpiących stanowi duży problem i niejednokrotnie przyczynę zawstydzenia, zwłaszcza jeśli występuje w wieku dojrzewania. Jest wtedy przyczyną braku akceptacji ze strony rówieśników oraz kompleksów związanych ze swoim wyglądem, a nierzadko także przyczyną depresji. Ginekomastia: przyczyny Ginekomastia jest objawem, a nie chorobą samą w sobie. Przyczyn jest wiele, w większości są to zaburzenia hormonalne - ich wydzielania, budowy lub receptorów. To estradiol należący do żeńskich hormonów płciowych powoduje wzrost gruczołów sutkowych, a testosteron (męski hormon płciowy) hamuje jego działanie, uniemożliwiając wzrost gruczołów. Jeśli równowaga między nimi zostaje zachwiana, zaczyna dominować estradiol, dochodzi do ginekomastii. Zdarza się, że powiększenie gruczołów jest wynikiem przyjmowanych leków lub otyłości, która również wpływa na gospodarkę hormonalną. Najczęściej spotykane podłoże ginekomastii to: Nadmiar czynnych hormonów żeńskich (estrogenów) w stosunku do męskich (testosteronu) W warunkach prawidłowych u mężczyzn występują niewielkie ilości żeńskich hormonów, jednak odpowiednia ilość testosteronu niweluje ich działanie, zdarzają się stany, w których równowaga ta zostaje zachwiana przez: - zwiększoną syntezę estrogenów W okresie dojrzewania - silnych zmian hormonalnych jest to zjawisko zupełnie normalne, najczęściej ustępujące w ciągu kilku miesięcy, chociaż niekiedy na skutek przerostu tkanek stan ten może się utrwalić. U osób dojrzałych ginekomastia spowodowana nadmiarem estrogenów powinna budzić niepokój, ponieważ może wynikać z nowotworu jąder, które nierzadko się aktywnie hormonalnie produkując androgeny lub estrogeny właśnie. Inną przyczyną ginekomastii jest przerost nadnerczy lub nowotwory wywodzące się z tego narządu. Nadnercza to gruczoły wydzielania wewnętrznego odpowiedzialne za produkcję kortyzolu, aldosteronu oraz niewielkich ilości hormonów płciowych. Jeśli przerost lub proces nowotworowy dotyczy komórek produkujących estrogeny, może one wywołać ginekomastię. Zmniejszoną syntezę androgenów, na przykład u starszych mężczyzn lub w tak zwanym hipogonadyzmie, czyli dysfunkcji jąder. To upośledzenie ma miejsce na skutek uszkodzenia jąder (mechanicznego, czy promieniowania) lub z przyczyn hormonalnych - braku produkowanych przez przysadkę mózgową hormonów gonadotropowych, zwłaszcza luteinizującego. Opisany niedobór hormonów to niedoczynność przysadki, a przyczyną najczęściej są urazy, nowotwory czy zapalenia. - zmniejszenie ilości wolnego testosteronu w osoczu W normalnych warunkach we krwi krążą dwie frakcje tego hormonu - związana z białkiem o nazwie SHGB, ta postać jest nieaktywna hormonalnie oraz frakcja wolna, która ma normalne działanie biologiczne. Niekiedy zdarza się, np. w nadczynności tarczycy, że ilość produkowanego SHGB rośnie, powoduje to wiązanie wolnych cząsteczek testosteronu i ich inaktywację, co zaburza równowagę stężeń aktywnych hormonów płciowych. - zaburzenia metabolizmu hormonów Marskość wątroby (jej niewydolność) oraz niewydolność nerek powodują spowolnienie metabolizmu hormonów - ich rozkładu i wydalania. Jeśli na skutek tego procesu rozpad estrogenów będzie upośledzony bardziej niż testosteronu, wystąpi nadmiar hormonów żeńskich w stosunku do męskich, co doprowadzi do ginekomastii. - zwiększenie ilości aromatazy Jest to hormon przekształcający testosteron w estradiol, występujący np. w tkance tłuszczowej. U osób otyłych, z nadmiernym jej nagromadzeniem powoduje ona lokalne zwiększenie stężenia hormonów żeńskich, skutkiem czego do wzrostu pobudzona zostaje tkanka gruczołowa sutków. - nadwrażliwość gruczołu sutkowego na estrogeny Z nieznanych przyczyn dochodzi do zwiększenia ilości receptorów dla estrogenów w tkance gruczołowej sutka, prowadzi to do rozrostu i ginekomastii, pomimo że stężenie estrogenów we krwi jest normalne. - wrodzone defekty receptora androgenowego W tym wypadku ilość hormonów płciowych jest normalna, jednak z uwagi na uszkodzenie receptora w tkance gruczołowej staje się ona mniej wrażliwa działanie testosteronu. Defekt ten najczęściej występuje tylko w sutku, działanie testosteronu w pozostałych regionach organizmu jest niezaburzone. Receptor androgenowy może być także zablokowany przez leki, np. niektóre leki stosowane w nadciśnieniu (spironolakton), w leczeniu grzybicy (ketokonazol), czy dolegliwości gastrycznych (ranitydyna, omeprazol), skutki są takie jak w defektach wrodzonych. W niektórych chorobach, np. raku stercza (prostaty), stosuje się leczenie hormonalne, którego skutkiem niepożądanym może być ginekomastia właśnie. Niektóre składniki pokarmowe mają działanie estrogenne (np. piwo), nadwrażliwość na te substancje może spowodować wystąpienie ginekomastii, w takim wypadku należy wykluczyć je z diety. Zdarza się również, że nadmiar tkanki tłuszczowej przyczynia się do występowania ginekomastii. Dzieje się tak w kilku mechanizmach: wspominanego nadmiaru aromatazy oraz wydzielania estrogenów. Produkcja hormonów żeńskich w tkance tłuszczowej jest zjawiskiem normalnym, a jeśli tkanka ta występuje w nadmiarze, sumaryczne ilość produkowanych estrogenów jest duża, zarówno miejscowo, jak i ogólnoustrojowo. To z kolei jest bezpośrednią przyczyną ginekomastii. Warto pamiętać, że rozrost wyłącznie tkanki tłuszczowej w okolicy sutków związany z otyłością samą w sobie to lipomastia. U części osób z tą dolegliwością nie udaje się odnaleźć jej przyczyny i pozostaje ona jedynym objawem, mówimy wtedy o ginekomastii idiopatycznej. Ginekomastia: diagnostyka Rozpoznanie stawia się na podstawie badania lekarskiego, dalsze postępowanie ma na celu wyjaśnienie, jaka jest przyczyna rozrostu tkanki gruczołowej. W czasie wizyty u lekarza bardzo istotne jest poinformowanie o zażywanych lekach, a także innych niepokojących objawach, ponieważ mogą one znacznie ułatwić postawienie diagnozy. W zakresie badań laboratoryjnych ocenia się stężenia hormonów - przede wszystkim estradiolu i testosteronu, ale także hormonów przysadki (prolaktyna, hormon luteinizujący, hormon folikulotropowy), aby wykryć ewentualne jej zaburzenia. W diagnostyce różnicowej nierzadko pomocne jest oznaczenie czynność nerek, wątroby i tarczycy oraz markerów nowotworowych. Decyzję odnośnie zleconych badań laboratoryjnych podejmuje lekarz na podstawie wywiadu i badania, które pozwalają na postawienie hipotezy, co do najbardziej prawdopodobnej przyczyny ginekomastii. Powiększenie gruczołów sutkowych należy przede wszystkim różnicować z rozrostem nowotworowym sutka, które choć rzadko, zdarzają się u mężczyzn. W tym celu stosuje się badania obrazowe: USG i ewentualnie biopsję sutków, a jeśli istnieje podejrzenie nowotworu jądra - USG jąder. W celu wykluczenia patologii innych narządów stosuje się USG brzucha, tomografię komputerową (przy podejrzeniu choroby nadnerczy) oraz rezonans magnetyczny, jeśli konieczna jest pełna diagnostyka przysadki. Ginekomastia: leczenie Podstawą postępowania jest rozpoznanie przyczyny, ponieważ terapia powinna być na nią właśnie nakierowana. Jeśli przyczyną jest nowotwór (sutka lub narządów wewnątrzwydzielniczych), należy podjąć leczenie onkologiczne, jeśli ginekomastię wywołują leki - zmienić je na inne o podobnym działaniu, a niewykazujących takich działań niepożądanych. W przypadku chorób wątroby, nerek czy tarczycy należy skupić się na poprawie czynności tych narządów, o ile jest to możliwe. W przypadku ginekomastii występującej w takcie dojrzewania, najczęściej ustępuje ona samoistnie, nie wymaga leczenia. Jeśli ginekomastia jest bardzo nasilona, jej przyczyna została usunięta lub jest nieznana (ginekomastia idiopatyczna), można podjąć leczenie operacyjne polegające na wycięciu nadmiaru tkanki gruczołowej. Bardzo rzadko w leczeniu ginekomastii stosuje się leczenie hormonalne - leki hamujących działanie lub syntezę estrogenów lub androgeny. Jeżeli główną przyczyną rozrostu tkanki gruczołowej są zmiany związane z otyłością, należy zmniejszyć masę ciała, przez ograniczenie ilości spożywanych pokarmów oraz zwiększenie wysiłku fizycznego. W leczeniu ginekomastii nie można zapominać o aspekcie psychologicznym, jeżeli ta dolegliwość jest przyczyną depresji, kompleksów i obniżonej samooceny, niezbędna jest pomoc psychologa i ewentualnie psychiatry.
Dlatego u kobiet najczęściej do zajęcia płuc dochodzi w przebiegu raka piersi, a u mężczyzn w przebiegu raka płuca (przerzuty do innego płata albo do drugiego płuca) oraz raka jelita grubego i odbytnicy. Patogeneza. Przez płuca przepływa cały rzut serca. 1. Link do strony z możliwością wsparcia forum: 2. Konta nowych użytkowników są aktywowane przez Administrację (linki aktywacyjne nie działają) - zwykle w ciągu ok. 24 ÷ 48 h. Czat Mapa forum Formularz kontaktowy FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy Album Rejestracja Zaloguj DUM SPIRO-SPERO Forum Onkologiczne Strona Główna » OPOWIEDZ - ZADAJ PYTANIE - POMÓŻ INNYM » Nowotwory piersi i ginekologiczne » Rak piersi u mężczyzny Poprzedni temat :: Następny temat Rak piersi u mężczyzny Autor Wiadomość Aneta1234 Dołączyła: 09 Kwi 2017Posty: 1 #1 Wysłany: 2017-04-09, 15:33 Rak piersi u mężczyzny Witam, mój mąż ma 35 lat i jakiś czas temu wyczuł u siebie taki dosyć sporych rozmiarów guzek na piersi, ale nie chce iść się przebadać!!!!! I chciałabym się dowiedzieć czy to może być nowotwór?? Z sutków nie ma żadnej wydzieliny ani nie są jakoś zmienione są zwyczajne:) Ale jednak się strasznie boję... Czy to może być rak ?? Bonaj Dołączył: 10 Kwi 2014Posty: 468Pomógł: 53 razy #2 Wysłany: 2017-04-09, 17:04 Pewnie, ze może, a czemu by nie? Ale też nie musi. Może na początek na usg da się namówić? [ Dodano: 2017-04-09, 17:10 ] _________________Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą. – (Aureliusz Augustyn z Hippony) gaba PRZYJACIEL Forum Dołączyła: 18 Kwi 2010Posty: 3417Skąd: warszawaPomogła: 1797 razy #3 Wysłany: 2017-04-09, 18:46 Przebadać trzeba koniecznie, w mojej rodzinie był przypadek chłoniaka który objawił się niewielkim guzkiem na piersi, reszta przyszła po paru miesiącach. _________________sprzątnięta Madzia70 LEKARZ Lekarz Hospicyjny Dołączyła: 26 Lut 2011Posty: 3397Skąd: okolice WarszawyPomogła: 1777 razy #4 Wysłany: 2017-04-09, 21:01 Aneta1234 napisał/a: czy to może być nowotwór?? Oczywiście. Miewam pod opieką w hospicjum mężczyzn, również młodych, z rakiem piersi. Pod opieką hospicjum - bo nie chcieli się zgłosić wcześniej do lekarza. Było im głupio, wstydzili się lub bagatelizowali sprawę. Niech się szanowny mąż ogarnie _________________"Zobaczyć świat w ziarenku piasku, Niebiosa w jednym kwiecie z lasu. W ściśniętej dłoni zamknąć bezmiar, W godzinie - nieskończoność czasu." - William Blake - Bonaj Dołączył: 10 Kwi 2014Posty: 468Pomógł: 53 razy #5 Wysłany: 2017-04-10, 09:44 Madzia70 napisał/a: nie chcieli się zgłosić wcześniej do lekarza. Było im głupio, wstydzili się Znajomy radiolog opowiadał mi właśnie o pacjencie co się wstydził a miał raka jądra. W końcu poszedł, ale już były przerzuty do płuc, a guz na jądrze wielki. _________________Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą. – (Aureliusz Augustyn z Hippony) Wyświetl posty z ostatnich: DUM SPIRO-SPERO Forum Onkologiczne Strona Główna » OPOWIEDZ - ZADAJ PYTANIE - POMÓŻ INNYM » Nowotwory piersi i ginekologiczne » Rak piersi u mężczyzny Nie możesz pisać nowych tematówNie możesz odpowiadać w tematachNie możesz zmieniać swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz głosować w ankietachNie możesz załączać plików na tym forumMożesz ściągać załączniki na tym forum Dodaj temat do UlubionychWersja do druku Skocz do: Statystki wizyt z innych stronPowered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Przeciwwskazaniem do stosowania prasteronu jest głównie rak prostaty, łagodny rozrost gruczołu krokowego, rak sutka u mężczyzn, a także niewydolność wątroby lub nerek. Opublikowano: 27.06.2017; aktualizacja: 27.06.2017
#1 Napisany 17 styczeń 2011 - 13:01 Siemanko. Zazwyczaj to kobiety mają problem z sutkami. Obawiają się ,ze im piersi spuchły, że wyczuły coś dziwnego i wykonuja mnóstwo badań i prześwietleń. Ja od dwóch tygodni odczuwam ból sutka. Czy to normalne? Ten sutek wyglada inaczej niz drugi. Jest nieco siny. Czy ból sutka u mężczyzny może być objawem nowotworu? 0 Wróć do góry Doradca KFD Doradca KFD KFD pro Siemka, sprawdź ofertę specjalną: Poniżej kilka linków do tematów podobnych do Twojego: #2 Napisany 17 styczeń 2011 - 17:02 Cześć wszystkim. Mam 30 lat i byłem u lekarz z podobną dolegliwością. Ból sutka wynikał z tego, ze miałem go pogryzionego. zupełnie o tym zapomniałem. Podczas wygłupów z dziewczyną również można doznać lekkich obrażeń 0 Wróć do góry #3 Napisany 17 styczeń 2011 - 18:41 Cze. Jak obawiasz się raka możesz zrobić cytologie lub i prześwietlenie. Moim zdaniem to nic poważnego. Może spałeś w złej pozycji i zbyt duży nacisk spowodował ból i siniaka dookoła sutka? Lekarz odrazu po zobaczeniu będzie wiedział, co się dzieje. Pozdrawiam! 0 Wróć do góry #4 Napisany 17 styczeń 2011 - 19:46 Cześc wam. Ból sutka u mężczyzny może być wywołany problemami z tarczyca. Dziwnie to brzmi ,ale jest to prawda. Ja mam niedoczynność tarczycy i objawiało sie to obolała szyją, spuchniętym językiem i bólami dookoła sutków. 0 Wróć do góry
Rak sutka u mężczyzn i u kobiet, rak gruczołu krokowego, zespół nerczycowy, ciężkie uszkodzenia wątroby, niewydolność serca. Należy zachować szczególną ostrożność u dzieci oraz w przypadkach hiperkalcemii, hiperkalciurii, chorób wątroby i nerek, nadciśnienia tętniczego, padaczki, migreny. Witam. Jestem mężczyzną, mam 31 lat. Mam pytanie odnośnie raka piersi u mężczyzn. Od jakiegoś czasu wyczuwam jakieś zgrubienie lub jakby coś twardego za prawym sutkiem. Jak pamiętam mam to od kilku lat. Chciałem się dowiedzieć czy to coś poważnego i czy należy to kontrolować. Jeśli tak to czy mogę na NFZ udać się od razu do specjalisty czy muszę mieć skierowanie od lekarza rodzinnego?( Mieszkam na wsi a mój obecny lekarz rodzinny nie ma zbyt dobrej opinii, ciezko dostać od niego skierowanie na badania, chyba że prywatne itp, dlatego wolałbym od razu zgłosic się do specjalisty jeżeli jest taka konieczność) Moja mama 67lat bada się na raka piersi i na razie nie ma żadnych zmian z tego co wiem, moja babka 82 lata od strony matki jeszcze żyje (nie wiem czy się bada na raka piersi), mój ojciec bada się tylko na prostatę 67lat, I na razie jest ok, jego brat, mój wuja, lat 70 leczy się na raka prostaty od kilku miesięcy ( z tego co wiem wynik badań krwi miał 13). Nie wiem czy to wszystko ma wpływ na raka piersi u mężczyzn ale wolałem wszystko co wiem opisać. Pozdrawiam i liczę na szybką odpowiedź MĘŻCZYZNA, 31 LAT ponad rok temu Czy rak piersi jest wyleczalny? Rak piersi u mężczyzn jest możliwy (1 na 100 przypadków). Taka zmiana wymaga badania przez lekarza i prawdopodobnie biopsji. Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Badania profilaktyczne raka prostaty – odpowiada Lek. Krzysztof Szmyt Czy jestem obciążona genetycznie rakiem? – odpowiada Lek. Agnieszka Barchnicka Badania profilaktyczne w kierunku raka prostaty – odpowiada Lek. Artur Jeliński Czy takie PSA oznacza raka prostaty? – odpowiada Lek. Agnieszka Chomicz Czy wstrzemięźliwość seksualna zwiększa ryzyko raka prostaty? – odpowiada Mgr Adam Kowalewski Co robić ze zmianami łagodnymi w piersiach? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Czy jest wskazane wyciąć prostatę, która jest u mnie powiększona 4-krotnie? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Leki na prostatę a alkohol – odpowiada Lek. Magdalena Parys Czy rak prostaty jest dziedziczny? – odpowiada Lek. Piotr Dzigowski Czy jest to prawidłowy wynik PSA? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska artykuły

Rak jądra wydziela β-hCG, czyli gonadotropinę kosmówkową. Hormon ten jest produkowany głównie u kobiet ciężarnych i odpowiada za prawidłowy rozwój ciąży. W zbyt wysokim stężeniu może doprowadzić u mężczyzn do tkliwości sutków, a nawet do ginekomastii, czyli powiększenia gruczołów piersiowych.

Najważniejszy element ryzyka. Rak sutka jest rakiem kobiet dojrzałych – prawdopodobieństwo zgonu z powodu raka sutka przed 20 rokiem życia jest praktycznie równe 0%, i wzrasta od 10 przypadków na 100 tyś Polek w wieku 25-39 lat i aż do 65 przypadków w wieku 60-74 lat. Obciążenie reproduktywne – wzrost ryzyka 3x
rak sutka u mężczyzn; przerost gruczołu krokowego. Sprawdź: Skutki uboczne stosowania sterydów. Kiedy nie stosować Metanabol? Prawdę mówiąc najlepiej nie stosować metanabolu w ogóle. Nie należy łączyć go: z lekami przeciwzakrzepowymi z grupy kumaryn; kortykosteroidami; insuliną; doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi. .
  • omg57sf39k.pages.dev/626
  • omg57sf39k.pages.dev/819
  • omg57sf39k.pages.dev/908
  • omg57sf39k.pages.dev/860
  • omg57sf39k.pages.dev/493
  • omg57sf39k.pages.dev/845
  • omg57sf39k.pages.dev/231
  • omg57sf39k.pages.dev/220
  • omg57sf39k.pages.dev/442
  • omg57sf39k.pages.dev/727
  • omg57sf39k.pages.dev/522
  • omg57sf39k.pages.dev/169
  • omg57sf39k.pages.dev/891
  • omg57sf39k.pages.dev/618
  • omg57sf39k.pages.dev/771

    • rak sutka u mężczyzn forum